این نوشته بخش ششم (مشاهده بخش پنجم) از یک مجموعه هشت قسمتی و در مورد پروژه میکرومشاوره‌ای تحت عنوان «مدل‌های سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی » توسط دپارتمان امور سربازان بازنشسته» نگاشته شده است.
این پروژه به دنبال بررسی اجمالی در مورد سیاست گذاری اَپی(API) و جهت کمک به درک، برای تبیین بهترین راهکار های عملی بخش های عمومی و خصوصی، و بطور خاص جهت اولویت بندی به ساخت اَپی ها، و استانداردهایی برای اینکه کدام اَپی‌ها ساخته شوند، و در دسترس قرار دادن اَپی‌ها جهت استفاده کاربر نهایی خارج از سازمان تولید شده است.
سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی
در این مقاله، سالیان متمادی تحقیقات انجام شده توسط آنالیز صنعتی API Evangelist ، در کنار مصاحبه های تلفنی انجام شده توسط Skylight Digital با متخصصین حوزه اَپی (API) سازمان ها و موسسات بزرگی که سیاست گذاری اَپی (API) را در بخش‌های عمومی و خصوصی بر عهده دارند، گردآوری شده است.
مدل های سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی (بخش ششم)
ما این گزارش را به منظور بازتاب مکالمات مصاحبه های انجام شده با رهبران حوزه جمع آوری کردیم، تا راهنمای قدم به قدمی در مورد انواع نقش ها و معماری های نرم افزاری بکارگرفته شده جهت سازماندهی در سازمان های بزرگ باشد.
سپس به بررسی دقیق سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی به عنوان عامل شناسایی اَپی‌های بالقوه، ایجاد استانداردهایی در رابطه با ساخت اَپی‌ها، چگونگی ساخت آنها توسط سازمانها و همچنین چگونگی معرفی کردن آنها به مشتریانشان، خواهیم پرداخت. در انتها این مقاله را با جمع بندی جزئیات سازماندهی رسمی اَپی (API)، و همچنین اقرار به اینکه درحال حاضر بیشتر سیاستهای ساخت اَپی‌ها اغلب از ابتدا به درستی طرح ریزی نشده اند، به پایان خواهیم برد.
این جمع بندی شامل شرح کامل نحوه سازماندهی های اَپی (API) به همراه لیستی از عناصری که میتوانند به سازماندهی اَپی (API) در شرکت های بزرگ کمک کنند، خواهد بود.
در دسترس قرار دادن اَپی‌ها برای مشتریان
گام بعدی از چرخه حیات، برای سازماندهی مناسب اَپی‌ها، آن است که پس از انتشار اَپی‌ها در محیط تولید، آنها را در دسترس مشتری قرار دهیم. سازماندهی اَپی‌ها فقط به جنبه فنی محدود نمیشود.
سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی، جایی است که ما کم‌کم متوجه می‌شویم چگونه میتوانیم به صورت مداوم، اثر منابع اَپی (API) را بر بسیاری از مشتریانی که در حال یکپارچهسازی منابع ارزشمند با برنامههای خود هستند، ایجاد، اندازهگیری و درک کنیم. سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی باعث روشن شدن کسبوکار و سیاستهای مربوط به چگونگی استفاده از داراییهای دیجیتال در شرکت میشود.
این قسمت از این تحقیق که مربوط به سازماندهی است، تلاش دارد تا لیستی اولیه از ساختارهایی را فراهم کند که توسط گروههای سازمان استفاده میشوند تا به کاهش اصطکاک[۱] ایجاد شده، در زمان شروع به استفاده از اَپی‌ها کمک کنند.
همچنین به چگونگی استفاده مشتریان از منابع اَپی (API) و ایجاد چرخهی بازخوردی که مسیر آیندهی پلتفرم را کنترل میکند نیز کمک شود. این بخش ما را به آغاز این تحقیق برده، و ما را آگاه می‌سازد که چگونه باید توسعه اَپی‌های جدید، تکامل سرویسهای فعلی و در بسیاری از حالات، منسوخ و آرشیو کردن سرویسها را مورد هدف قرار دهیم. این‌ها مواردی هستند که تضمین میکنند سازماندهی، فراتر از جزئیات فنی به خوبی پیش میرود.
همچنین باعث حصول اطمینان از این موضوع میشوند که توسعهدهندگان، و همینطور مشتریها از فواید پلتفرم بهره میبرند.
مشتریان شناخته شده
در دسترس قرار دادن اَپی‌ها برای مشتریان، نیاز به انجام تحقیقات زیادی راجع به این موضوع دارد که شما برای چه کسانی بازاریابی میکنید. بدین ترتیب میتوانید خود را در موقعیتی قرار دهید که با مخاطبان مورد نظرتان صحبت کنید. بدین شکل صرفا تنها اَپی‌های خود را طراحی نمیکنید، بلکه نمای کلی، پیامرسانی و حتی پورتال، مستندات و دیگر ساختارها را نیز برای صحبت با مخاطبان خاص خود ایجاد خواهید کرد. بسیاری از ارائهکنندگان اَپی (API)، ممکن است اَپی‌ها را به روشهای مختلفی برای بسیاری از مخاطبان در دسترس قرار دهند. روشهایی که مبتنی بر شناخت مشتریان خود و نمایش دقیق منابعی هستند که برای انجام یک کار، به آن نیاز دارند.
مطالعات:
ایجاد و هدایت مطالعات منظم راجع به اینکه کدام گروههای کاربری داخلی، شریک و عمومی در زمان توسعه برنامههای کاربردی و یکپارچهسازی سیستمها مورد نیاز هستند.
چشمانداز:
ایجاد درک صحیحی از چشمانداز صنف و حوزه‌ای که مورد هدف سرویسهاست، و تنظیم و تصحیح منظم این درک از آنچه که مشتریها در این چشمانداز استفاده میکنند.
B2B:
قرار دادن اَپی (API) برای صحبت با مخاطبان B2B (کسبوکار به کسبوکار) ، و فراهم کردن پورتال، مستندات و دیگر منابع مجزا برای اینکه در اختیار مخاطبان تجاری قرار گیرد.
B2C:
قرار دادن اَپی (API) برای صحبت با مخاطبان B2C (کسبوکار به مصرفکننده) و فراهم کردن پورتال، مستندات و دیگر منابع مجزا برای اینکه API در اختیار مخاطبان مصرفکننده قرار گیرد.
شرکا:
فراهم کردن مجموعهای منحصر به فرد از منابعی که با گروههای شریک ارتباط برقرار کند، و فراهم کردن پورتال، مستندات و دیگر منابع بصورت جداگانه، برای تهیهی آنچه که شرکای فعلی، در آینده دقیقا به آن نیاز خواهند داشت.
داخلی:
قرار دادن اَپی (API) برای صحبت با گروههای داخلی و فراهم کردن پورتال، مستندات و دیگر منابع مجزا برای فراهم کردن نیازمندیهای گروههای توسعه در سازمان.
زمینه:
اطمینان از اینکه سرویسها، از زمینهای که منابع را در اختیار آن قرار خواهند داد، آگاهی داشته باشند. بسته به زمینهای که مرتبط با مشتری است الگوها، فرایندها و روشهای مختلف، برای زمینههای مختلف مناسب خواهند بود. در حالی که دیگر الگوها، فرایندها و روشها شکست خواهند خورد.
ساعات اداری:
برگزاری کنفرانس تلفنی یا ساعات اداری مجازی برای گروه های مختلفی از مشتریها؛ تا علاوه بر مشارکت در نقشهراه پلتفرم، بحث راجع به اینکه چه اَپی‌هایی در دسترس هستند و چه منابعی را پشتیبانی میکنند، امکانپذیر باشد.
شناخت مشتریهای موجود و احتمالی اَپی (API)، برای قرار دادن و تنظیم برنامه اَپی شما به منظور برقراری ارتباط با مخاطبین مورد نظر آن، ضروری است. طراحی و ارائه مجموعه درستی از منابع، برای مخاطبانی که آنها را درک نمیکنید و نمیشناسید، دشوار است.
این موضوع نشان میدهد که، علاوه بر ویژگیهای در حال اجرای پلتفرم، شناخت مشتریان شما نیز مواردی هستند که باید قبل از شروع به توسعهی سرویسها رخ دهند. همینطور اینکه درک چالشهای مشتریان شما و تغییر نقشه راه برای همراستا ماندن با مشتریان مورد نظر شما، برای ایجاد سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی که تمام پلتفرم را پوشش دهد، حیاتی است.
الگوهای رایج
علاوه بر مطالعهی استراتژیهای ارتباط با مصرفکننده که ارائه کنندگان پیشرو اَپی (API)، همینطور استراتژی افرادی که مورد مصاحبه قرار گرفتند، الگوهای مشترکی نیز برای تعریف این موضوع وجود دارند که چگونه میتوانیم به بهترین نحو به مخاطبان خود دسترسی داشته باشیم.
ثبات اَپی‌های سازمان دهی شده بیان میکند که بهترین راه دستیابی به گستره وسیعی از مخاطبی چیست، همچنین باعث افزایش اثری که اَپی بر برنامههایی که در آنها استفاده میشوند خواهند گذاشت شده، و اصطکاک کلی و میزان پشتیبانی که برای عملکرد آنها لازم است را کاهش میدهد.
زمانی که به سازمانها نگاه کنیم و ببینیم که آنها چگونه اَپی‌ها را به مشتریان خود به صورت عمومی و خصوصی ارائه میدهند، مشاهده میکنیم که الگوهای مشترکی بین آنها وجود دارد.
طراحی اَپی (API):
طراحی اَپی‌ها با استفاده از منابع رایج الگوی طراحی RESTful کمک میکند تا منابعی ساده، شهودی و آشنا ارائه شود که تا جای ممکن با گستره وسیعی از مخاطبان ارتباط برقرار کند.
پورتالهای توسعهدهندگان:
پورتال هایی با طراحی ثابت، طرز کارکرد آسان و با نام تجاری خوب، مقصدی شناخته شده و آشنا فراهم میکنند که مشتریان در آن میتوانند چیزهایی را کشف کنند و از مسیر حرکت پلتفرم اَپی (API) آگاه باشند.
مستندات:
استفاده از مستندات متنباز مشترک در اَپی‌ها، راهی تعاملی برای توسعهدهندگان فراهم میکند و دست آنها را باز میگذارد تا اَپی‌ها را یاد بگیرند و درک کنند که چگونه میتوانند با آنها یکپارچه شوند. و همچنین به صورت منظم آنها را برای بررسی ویژگیها و مزیتهای اضافهشده، دوباره چک کنند.
تعاریف:
فراهم کردن OpenAPIای که قابل خواندن برای ماشین باشد، و همچنین کالکشن‌هایPostman برای مشتریها، به آنها تعریفی قابل انتقال از این کارکرد یک اَپی (API) ارائه میدهد، که آنها میتوانند از این تعریف در ابزارهای سمت کلاینت استفاده کنند تا کد کتابخانه ها را تولید کنند، مانیتورها و تستها را راه بیاندازند و به طور کلی درک کنند که چه چیزهایی ممکن است.
الگوهای رایج ارائه و طراحی، از جمله دلایلی هستند که ارائه‌دهندگان پیشرو در زمینه‌ی اَپی (API) توانسته‌اند رابطه خوبی با مصرفکنندگان پایه‌گذاری کنند.
با مطالعه رویکردهای آمازون، گوگل، توییتر، توییلو، استرایپ و دیگر ارائه‌دهندگان پیشرو در زمینه‌ی اَپی (API) و سازمان دهی خصوصی و عمومی اَپی، مشاهده میکنیم که آنها الگوهای طراحی ثابتی ارائه میدهند، همچنین پورتال، مستندسازی، و منابع مشابه دیگری برای مصرفکنندگان خود فراهم آورده‌اند.
آنها لایه‌ی ارائه را برای سرویسهای مبتنی بر اَپی (API) خود سازماندهی میکنند، که نشان‌دهنده‌ی ثباتی است که مصرفکنندگان در هنگام کار کردن با چندین ارائه‌دهنده اَپی مختلف حتی در حوزه‌های مختلف تجاری، به آن عادت کرده‌اند.
ارتباطات
جنبه بعدی ارائه ی اَپی‌های تولید شده برای مصرفکنندگان، شامل ارتباطات و تضمین این امر میشود که تمام ذینفعان در جریان آنچه که در حال وقوع است، باشند. باید جریان پایداری از اطلاعاتی که مربوط به پلتفرم است نگه داشته، کاملاً درگیر آن شویم، و مشوق فعالیت در چرخه ی بازخورد، با هدف مدیریت نقشه راه پلتفرم باشیم.
به روزرسانیها:
به روزرسانیها را توسط بلاگ یا مکانیزمی دیگر فراهم کنید، تا به مصرفکنندگان کمک کند با تغییرات صورت گرفته برای پلتفرم بهروز باقی مانده، و اطمینان حاصل کنند همواره توجه کافی به کارها وجود دارد.
نقشه های راه:
یک نقشه راه عمومی برای مصرف کنندگان اَپی (API) منتشر کنید تا به آنها در درک این موضوع کمک کند که چه چیزی برنامه ریزی شده است و آینده چه چیزی را به همراه خواهد داشت. همچنین نسخه های خصوصی از نقشهراه را برای گروه های داخلی و شرکای احتمالی نگه دارید.
مشکلات:
شفاف و گویا بودن راجع به اینکه مشکلات شناخته شدهی فعلی پلتفرم، و همچنین، انتشار لیستی از هر آنچه که در حال حاضر وجود دارد.
واقعه‌نگاری تغییرات:
تبدیل نقشه راه و مشکلات، به واقعه‌نگار تغییراتِ پلتفرم، بطوریکه هر آنچه که از گذشته برای پلتفرم اتفاق افتاده است را به نمایش میگذارد.
به نمایش گذاشتن:
انتشار لیستی از برنامه های کاربردی و توسعهدهندگان، که کار انجام شده توسط مصرفکنندگان API را نمایش میدهد و بر ارزشی که پلتفرم اضافه کرده است، تاکید میکند.
پیام واضحی که قویترین پلتفرمهای اَپی (API) سازمانی دارند، این است که باید همواره جریانی پایدار از ارتباطاتی، حول اتفاقاتی که برای پلتفرم اَپی (API) میافتد، وجود داشته باشد. بدین صورت شما ارتباطاتی منظم را حول آنچه که در حال وقوع است و آنچه که بر روی آن کار میشود، میبینید. همچنین میبینید که تیمها با یکدیگر در ارتباط قرار می‌گیرند، و روشها و چالشهای مناسبی را به اشتراک میگذارند. همچنین این ارتباط آنچه که در منابع اَپی (API) آنها در حال انجام است را به نمایش میگذارد.